16.09.2016 Wyświetleń: 2660

Zioła na pierzenie... i nie tylko

szalwiaDrodzy Hodowcy, sezon lotowy za nami. Pomimo tego nasza uwaga w dalszym ciągu powinna skupiać się na naszych latających przyjaciołach. Okres wzmożonej pracy i wysiłku włożonego w należyte przygotowanie naszych pupili do wymagających lotów wprawdzie się zakończył, ale właśnie trwa czas pierzenia gołębi, który również jest bardzo istotny. Etap budowy nowych piór obciąża organizm gołębia, toteż szczególnie powinniśmy teraz wspomóc pupili, by proces ten przebiegł prawidłowo, bez szwanku na ich zdrowiu. W tym celu pragniemy przybliżyć Wam Drodzy Hodowcy kilka naturalnych specyfików wspomagających gołębie w czasie pierzenia. Jeden z nich opisywaliśmy szczegółowo w ostatnim numerze PH, był to skrzyp polny. W tym miesiącu opiszemy zioła, które mają dobroczynny wpływ na organizm, a jednocześnie pomagają w budowaniu zdrowego upierzenia.

Na początek, krótko o samej diecie gołębi w tym okresie. Nie powinno w niej zabraknąć nasion strączkowych bogatych w regenerujące witaminy z grupy B, wapń, cynk, miedź, a także błonnik usprawniający procesy metaboliczne. Groch czy soczewica dostarczają organizmowi gołębia, bardzo istotne z punktu widzenia budowy tkanek i upierzenia, białka budulcowe. Dobrym pomysłem będzie także podaż nasion lnu, zawierającego niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe, białka i sole mineralne oraz witaminę E, wzmacniającą naczynia włosowate, skórę i jej wytwory. Im mniejsza ilość przetworzonych preparatów i gotowych medykamentów zostanie podana gołębiom w okresie pierzenia, tym lepiej. Natura zdecydowanie bardziej wspomoże je w budowie nowego upierzenia.

Łopianlopian
Przyjrzyjmy się znanym nam od wieków ziołom. Popularny zwłaszcza w kosmetyce łopian, od lat znajduje zastosowanie w poprawie wyglądu skóry i włosów. Jest szeroko dostępny, gdyż rośnie dziko w całej Europie i Azji. Obejmuje kilka gatunków, głównie roślin dwuletnich. Nazwa łopianu pochodzi z języka greckiego i nawiązuje do łatwej czepliwości owoców, które niczym rzepy przyczepiają się do podatnych powierzchni. Łopian wzmacnia  skórę, a tym samym rosnące pióra, regulując przy tym pracę gruczołów kuprowych. Znany jest z właściwości pobudzających wzrost piór i nadających im połysk. Korzeń łopianu ponadto poprawia pracę wątroby i przyspiesza eliminację toksyn z organizmu, poprzez pobudzenie ruchów robaczkowych jelit i stopniowe przywracanie właściwej, niepatologicznej flory bakteryjnej. Nie tylko korzeń, ale także liście i nasiona posiadają dobroczynne właściwości, poprzez zawartość witamin z grupy A, kwasów tłuszczowych, garbników i flawonoidów. Łopian hamuje wzrost bakterii chorobotwórczych i grzybów, a dzięki zawartości garbników, usprawnia procesy immunoochrony. Najlepsze są zbiory łopianu w pierwszym roku życia rośliny lub wczesną wiosną w roku kolejnym. Wówczas stan korzeni jest idealny do suszenia, dalszego przechowywania i podawania gołębiom. Jeśli nie mamy możliwości samodzielnego zbioru i suszenia elementów rośliny, skorzystajmy z gotowych, naturalnych mieszanek dostępnych w sklepach zielarskich. Możemy podawać łopian na przykład w formie naparu: 1 łyżkę liści lub korzenia zalać 1 szklanką wrzącej wody, odstawić na 20 minut, przecedzić. Dodać do wody pitnej.

szalwiaSzałwia
Kolejnym ziołem, na które warto zwrócić uwagę, jest szałwia, której nazwa pochodzi od łacińskiego czasownika salvere oznaczającego leczyć. Wachlarz zdrowotnego oddziaływania szałwii na organizm gołębi jest bardzo szeroki. Zawarte w niej olejki eteryczne, karoten, witamina A i flawonoidy roślinne, wykazują zbawienne działanie na skórę i pióra, stymulując ich wzrost, zdrowy wygląd oraz zapobiegają ich utracie. Ponadto witaminy z grupy B, witamina C i cały arsenał minerałów, to także ukryta moc tej niepozornej rośliny. Szałwia znana jest z właściwości poprawiających krążenie, pracę układu trawiennego (a więc oczyszczanie z toksyn i poprawę metabolizmu), czy regulację gospodarki hormonalnej. Szałwia jest środkiem wspomagającym leczenie stanów zapalnych, przede wszystkim błon śluzowych. Działa antybakteryjnie i przeciwgrzybiczo, przywracając właściwe PH, dzięki silnie antyseptycznemu działaniu. Zaleca się zbierać młode pędy, które jeszcze nie są w okresie kwitnienia. Zebrane części rośliny należy umieścić w suchym, ciepłym miejscu i pozostawić do wysuszenia. Proces ten może potrwać nawet do kilku tygodni. Po ususzeniu i rozdrobnieniu, szałwia nadaje się już do spożycia. Podobnie jak łopian, ziele szałwii dostępne jest w punktach zielarskich w formie nieprzetworzonej. Napar z szałwii: 1 łyżkę liści zalać szklanką wrzącej wody i zaparzać przez 10 minut. Przecedzić i po ostygnięciu dodać do wody pitnej.

Tataraktatarak
Ostatnią część niniejszego artykułu chcielibyśmy poświęcić mniej popularnemu tatarakowi, bujnie rosnącemu na terenach podmokłych, na skraju jezior i stawów. Kłącza tataraku zawierają regenerujące garbniki, sole mineralne i kwasy wspomagające proces wzrostu upierzenia, poprawy ukrwienia skóry, hamujące procesy utraty piór. Ponadto składniki zawarte w roślinie stymulują układ trawienny w procesie oczyszczania, a także przyswajania składników pokarmowych. Tatarak wykazuje zbawienne działanie na układ moczowy, regenerując miąższ, kłębuszki nerkowe oraz oczyszczając krew. Powszechne jest jego działanie bakteriostatyczne, grzybobójcze, przeciwbólowe i przeciwwirusowe. Reguluje gospodarkę hormonalną i procesy życiowe. W kontekście pierzenia, może być także stosowany miejscowo, ze względu na działanie ściągające i przeciwzapalne. Tatarak zbieramy wiosną lub jesienią. Należy go suszyć nieco inaczej, aniżeli większość ziół, bo w temperaturze poniżej 35 stopni.

Z korzenia tataraku można zrobić wyciąg, jednak ma on bardzo silne działanie i łatwo można go przedawkować, dlatego zalecamy stosować napar z ziela: 1 łyżkę ziela zalewamy 1 szklanką wrzącej wody, po 2 minutach odcedzamy i po ostygnięciu dodajemy do wody pitnej.

Drodzy Hodowcy, mamy nadzieję, że powyższe wskazówki pomogą w doborze właściwej suplementacji gołębi i zapewnią prawidłowy przebieg okresu pierzenia. Siła drzemie w naturze, więc skorzystajmy z jej darów w trosce o naszych pupili.

P.S. W numerze 2/2015 opisywaliśmy pokrzywę. Ją również warto wprowadzić do diety gołębi w okresie pierzenia. Jest ona skarbnicą wartościowych substancji: barwników (chlorofilu, beta-karotenu), witamin (m.in. K, C, z grupy B), mikroelementów (wapnia, magnezu, żelaza, krzemu, fosforu, siarki), garbników, kwasów organicznych, flawonoidów. Najwięcej jest ich w liściach i korzeniach. Pokrzywa ma właściwości wzmacniające, moczopędne i krwiotwórcze. Działa też dobroczynnie na skórę i pobudza wzrost piór, jednocześnie je wzmacniając.

Mieszanka ziół na świerzb
Liść szałwii, liść pokrzywy, ziele tysiącznika, ziele piołunu. Stosować łyżkę mieszanki na szklankę wrzątku i dodawać do wody pitnej 2 razy dziennie. Tym samym naparem przemywać miejsca zaatakowane świerzbem.